Eerste maand Zuid-Afrika

Hallo lieve mensen,

Daar zit ik dan in Zuid-Afrika, op dit moment heerlijk in het zonnetje deze blog te schrijven. Aankomende maandag zit ik hier alweer een maand lang, de tijd vliegt om. Alweer een maand geleden dat ik dag heb gezegd tegen alle lieve mensen in Nederland en dat ik aangekomen ben in het prachtige Zuid-Afrika. Op dit moment zijn we druk met de dingen die we hier doen, vandaar ook de late blog. Stage, het zomerkamp en straks het beginnen van ons onderzoek. Er is ontzettend veel te vertellen, maar toch zal ik het proberen kort te houden.

Stage
Allereerst zal ik wat vertellen over mijn stage. Ik loop samen met Frederika en Marrit stage bij het project Ukhanyiso, een after school in the Nemato townships. Nemato staat voor Nelson Mandela Townships. In de introductieweek die wij hebben gevolgd in de eerste week van ons avontuur, stond de woensdag in het teken van een Townshiptour, dit hield in dat we langs alle projecten gingen waar we mogelijk stage konden gaan lopen. Een erg belangrijke dag voor ons allen, omdat dit zou bepalen waar we de komende vijf maanden ons voor zouden gaan inzetten. Die dag heb ik dus het project Ukhanyiso, een after school, ervaren en hier voelde ik mij goed bij. Ik zag dat dit project nog niet ver in ontwikkeling is, wat betekent dat er een grote uitdaging inzit.
De kinderen die naar Ukhanyiso gaan in de middag zijn in de leeftijd van 4 tot 14 jaar oud ongeveer. Iedere dag komen er ook een aantal nieuwe gezichten bij, waardoor de groep groter en meer divers wordt. De kinderen komen naar dit project toe om extra aandacht te krijgen die ze thuis of op school niet kunnen ontvangen. Eén van de redenen hiervoor is dat de klassen op de scholen hier in Zuid-Afrika in veel grotere aantallen te zien zijn dan in Nederland, waardoor de onderwijzers niet ieder kind de aandacht kunnen geven die hij/zij nodig heeft. Wat opvalt aan de kinderen in dit project is dat ze ontzettend muzikaal en ritmisch zijn en veel van dansen en zingen houden. Zo leren wij ook iedere keer weer leuke spelletjes van de kinderen waar ze enkel en alleen hunzelf bij nodig hebben, geen muziek installatie of iets dergelijks. Zo is er ook een liedje die iedere dag wel wordt gezongen tijdens de stage, met een bijpassend dansje. “I love you and you love me, this is the way it should be, you love me and I love you, this is the way it should be. We’re gonna dance together, dance together, this is the way it should be.” Dit gaat zo een kwartier door en iedere keer moet je een andere partner kiezen.
Wij hebben de afgelopen weken gewerkt aan een goede samenwerkingsband tussen de leider van het project, de vrijwilligers en wij als stagiaires, om zoveel mogelijk samen te kunnen bereiken. Daarnaast hebben we ons de afgelopen weken gefocust op life skills, zo hebben we de kinderen geleerd over hun eigen rechten hier in Zuid-Afrika, over verschillende soorten kindermisbruik en wat ze kunnen doen wanneer ze dit ervaren, bijvoorbeeld het bellen van de Child line hier in Zuid-Afrika, wat te vergelijken is met de Kindertelefoon in Nederland. Bij dit onderwerp hebben we ook een kwartet gemaakt van de verschillende soorten misbruik en welke aspecten daaronder vallen, zodat de kinderen dit zoveel mogelijk kunnen onthouden. Een vorm van interactief leren. Zij kenden het spel kwartet niet, maar de kinderen vonden het leuk om een nieuw spel te ontdekken. Daarnaast hebben we Hiv/Aids aan de orde gebracht, aangezien afgelopen maandag een nationale dag hiervoor was in Zuid-Afrika, daarbij hebben we ook de First Aid Kit uitgelegd. En het laatste onderwerp wat de afgelopen weken aan bod is gekomen is de global warming en daarbij de invloed die de kinderen hier zelf op hebben door bijvoorbeeld straatafval. Zo hebben we gister, vrijdag, samen met de kinderen twee bomen geplant. Daarbij was het gisteren een speciale dag, aangezien het precies een jaar geleden is geweest dat Nelson Mandela overleed.
Verder hebben we al twee grote doeken samen met de kinderen gemaakt, eentje met alle handjes van de kinderen, met de boodschap dat Ukhanyiso kinderen nee zeggen tegen kindermisbruik. Het andere doek gaat over Rainbow Nation en Nelson Mandela. Dit om de ruimte op te vrolijken en een mooie boodschap mee te geven. Op dit moment, tot de vakantie van de kinderen, vindt Ukhanyiso plaats op een andere locatie, namelijk de kerk. Hier komen in de ochtend ook de ouders van de kinderen om te bidden en door middel van de doeken kunnen zij zien dat de kinderen wat leren bij Ukhanysio. Voor de komende twee weken staan er ook nog wat leuke dingen op het programma, bijvoorbeeld het schoonmaken van de straat samen met de kinderen, waardoor zij gaan zien hoe belangrijk en makkelijk het is om het op te ruimen, met vervolgens een kort aandachtspunt voor het handen wassen om de hygiëne te bewaren. Daarnaast gaan we de laatste dag voor de vakantie van de kinderen met z’n allen naar het strand. Dit is een uitje voor de kinderen en hier hebben ze dan ook al erg veel zin in. We gaan naar een klein strandje waar ze heerlijk kunnen gaan zwemmen en waar we kleine spelletjes in het water kunnen organiseren.
Verder liggen er nog ideeën voor in de toekomst, bijvoorbeeld het organiseren van Home Visits. Deze Home Visits kunnen we organiseren wanneer we ons zorgen maken over een kind en meer informatie willen verzamelen over het kind. Iedere maandag hebben we een meeting met de leider van het project, de vrijwilliger(s) en wij als stagiaires, om al de activiteiten door te spreken en te reflecteren op de afgelopen week. We lopen dus in de middag stage en bereiden ons voor in de ochtend op de stage.
Het laatste punt wat leuk is om te benoemen over de stage is dat ieder van ons een Xhosa naam heeft gekregen met een betekenis, aangezien onze eigen namen toch wel erg moeilijk zijn om te onthouden. Frederika haar naam is Anati, wat “with us” betekent, Marrit haar naam is Fffujo, wat “Happiness” betekent en mijn naam is Amachi, wat “beauty” betekent.

Zomerkamp
Ook het zomerkamp is een ontzettend belangrijk punt in het geheel van dit avontuur. Allereerst wil ik de mensen die ons hierin gesteund en gedoneerd hebben ontzettend bedanken, dankzij jullie kunnen we de kinderen uit de townships een onvergetelijke tijd bezorgen! Het zomerkamp zal volgend weekend plaatsvinden, van 12 December tot 15 December. We zijn druk bezig met de voorbereidingen. Van het project waar ik stage loop, Ukhanyiso, zullen er 6 kinderen mee doen aan het zomerkamp. De gemiddelde leeftijd van de kinderen is zo’n 10 tot 12 jaar. Het zomerkamp zal plaatsvinden in een accommodatie in Mansfield, dit ligt dichtbij Port Alfred, het dorpje waar de campus ligt en waar ik woon. De kinderen zullen overnachten in tenten.
Het thema wat wij het kamp hebben gegeven is the five senses, de vijf zintuigen: horen, zien, voelen, proeven en ruiken. De vrijdag zal in teken staan van kennismaken met elkaar en het zintuig voelen, de zaterdag van de zintuigen horen en zien en de zondag van proeven en ruiken. Alle activiteiten zullen afgesteld worden op deze vijf zintuigen. Daarnaast krijgen de kinderen ieder hun eigen T-shirt, waardoor ze zowel een eenheid zullen gaan vormen, als een mooie herinnering aan het kamp krijgen. Eén van de belangrijke doelen dit weekend is elkaar leren kennen, gericht op de samenwerking tussen de kinderen. We zullen veel foto’s en video’s maken om een zo’n concreet mogelijk beeld te schetsen van dit geweldige kamp voor de kinderen, die door jullie mogelijk is geworden!

Algemene informatie
Verder is het leven hier ontzettend fijn, iedere dag vergezelt het heerlijk zonnetje ons, waar we ook al heerlijk door zijn verkleurd. De campus ligt in Port Alfred, het is een klein, maar gezellig plaatsje. Er zijn een aantal stranden dichtbij waar we van kunnen genieten, bijvoorbeeld Kelly’s Beach, West Beach en Kiddies Beach. Het huis waar ik in woon heet Bottmill, dit is een ontzettend mooi, groot huis, met veel bomen en een houten steiger, hier kunnen zo’n 50 mensen wonen. De aapjes komen ons ook vaak bezoeken wanneer ze eten ruiken, echt super leuk om te zien.
Ik heb voor meal plan gekozen, dit betekent dat ik iedere dag, drie maaltijden kan nuttigen in de kantine. Ontbijt bestaat uit yoghurt, fruit en muesli, of toast met een ei, lunch en diner bestaan uit warme maaltijden. Verder zijn de mensen hier op de campus, maar ook in het algemeen, allemaal ontzettend aardig en open, hierdoor hebben wij ons allen ook al gauw welkom en thuis gevoelt. Wanneer we eens ergens wat willen drinken is er dichtbij een kroegje die Ferry’s heet, hier kun je gezellig elkaar leren kennen en een potje poolen, wat mij helaas nog niet zo goed af gaat. Verder is er ook een clubachtige gelegenheid waar we een dansje kunnen wagen, dit heet Snorts. De tijden zijn hier heel anders dan in Nederland, doordeweeks is het uiterlijk tot 12 uur en in het weekend tot 2 uur, hierdoor kunnen we vaak nog wel uren pakken om te slapen.
De afgelopen weken zijn wij ook druk geweest om onze vakantie, die 19 December zal starten, uit te stippelen en te boeken. We hebben gekozen om de Garden Route te gaan doen met z’n zevenen, Frederika, Laura, Marrit, Jelle, Romana en Anna Lena, waar we veel mooie plekjes gaan bezoeken en zes dagen in Kaapstad te verblijven. In deze 6 dagen valt ook Oud & Nieuw, dus dit wordt een hele aparte, maar zeer bijzondere jaarwisseling dit jaar.

Er zijn ook dingen die ontzettend veel met je doen, het grootste ding hier is het verschil tussen arm en rijk. Na een maand kan ik er niet aan wennen en ik denk dat ik er ook niet aan ga wennen. Het gedeelte waar de campus ligt is prachtig, mooie grote huizen met goede beveiliging. Komen wij in de townships aan om stage te lopen, waan je jezelf in een compleet andere wereld. Veel prikkeldraad, dunne dieren, zoals koeien, honden, varkens en geiten, de golfplaten huisjes en de vele troep die in de townships te vinden is.

Dit is even een samenvatting van hoe het met me is, wat hier allemaal gebeurt en waar ik vooral mee bezig ben. Ik heb veel dingen niet benoemd, aangezien het nu al een enorm groot verhaal is om te lezen. Als jullie meer willen weten, dan hoor ik het wel! Bijgaand nog een aantal foto’s.

Veel liefs vanuit het zonnige Zuid-Afrika,

Manon.